Khongoryn Els

• Op weg naar Khongoryn Els

• Deze reisdag is een korte dag geweest van 186 km. We gaan lunchen bij de Ger waar we ook overnachten. In de middag gaan we naar de voet van een van de duinpartijen van Khongoryn Els en wie wil mag het duin beklimmen. Dat is een klim van ruim 150 meter.
  We zijn om half zeven opgestaan, even gewassen bij de kraan en hebben om zeven uur ontbeten. Het ontbijt verschilt niet veel van de vorige dagen met dit verschil dat er pannenkoekjes bij zijn. De bagage wordt weer naar de auto’s gebracht en om 8 uur vertrokken we terug richting de asfaltweg. Deze hebben we de nodige km’s gevolgd en verlaten hem voordat we in Bayandalai zijn. Het landschap is vrij vlak, licht glooiend en loopt af van rechts naar links, we rijden naar het westen.

• photo_cameraFoto's rit naar Khongoryn Els
  mapOpen kaart Khongoryn Els met de track

• Rechts zien we de rotsen en links is een droog rivierbed met in het laagste deel steppe met wat gras. Het is daar wat vochtiger. Rechts zien we ook een klein Ger kamp met een outhouse (buiten toilet) op enige afstand. Daar zijn we gestopt omdat één van ons er gebruik van wilt maken. Het is een hurktoilet met een groot gat in de grond. Vlakbij staat een Ovoo. De andere twee auto’s zijn nog een paar minuten doorgereden en wachten daar op ons. Even verder op zijn we gestopt bij een vallei die van rechts tussen de rotsen uitkomt. Hier hebben we koffie gedronken. Het is een schitterende omgeving met hoge rotspartijen met er tussen dalen waar in natte tijden een rivier stroomd. De lucht is heel helder.

• 

  Rit langs de duinen van Khongoryn Els

• Na enige tijd zijn we verder gereden op weg naar de volgende stop, dit is bij een klif met rode, gele, oranje kleilagen. Deze klei is een verweringsproduct van de groene en paarse rotsen waarvan Hans het grote vermoeden heeft dat ze ooit eens de zee bodem van een oceaan hebben gevormd. Gezien de kliffen van klei afzettingen en de geulen richting het laagste deel van het dal moet het klimaat eens natter zijn geweest. Er heeft hier veel meer water gestroomd. Dat is waarschijnlijk in de tijd geweest dat het veel kouder was. Nu, in een interglaciaal is het klimaat veel droger. Het is een heel kleurpalet, nog mooier dan bij Tsagaan Suvarga.

• We rijden door naar het Gerkamp Gobi Discovery, hier blijven we twee nachten. Het is gelijk als in de twee voorgaande Gercampen, men staat al klaar om de bagage naar onze Ger te brengen. Ze zijn zeer gedienstig. Gelijk na de indeling is de lunch. Is een 4 gangen maaltijd: salade met kip, soep, rundvlees met rijst en een chocoladekoek/wafel toe.Na de maaltijd blijven we nog hangen en gaan kijken of we de was kunnen laten doen. Het duurt even voordat duidelijk is dat we geen douche zoeken maar de was willen laten doen. Dat is niet goedkoop, we zijn omgerekend € 12,00 kwijt (36.000 Tugriks).

• 

  Duinen van Khongoryn Els

• Tegen het einde van de middag zijn we naar de zandduinen gereden om deze te gaan beklimmen. Hans blijft beneden, kan hij lekker foto’s maken, Marion gaat omhoog maar stopt halverwege. Het is best stevig klimmen, ze is gaan zitten bij graspollen en komt daarna weer naar beneden. Een groot deel is tot op de top gegaan en het duurt enige tijd voor iedereen weer beneden is. Terug rijdend naar ons Gerkamp (er zijn er veel in dit deel) stoppen we bij een desert minimarket. De eigenares slaapt in een kamertje achter haar winkel. Terug in het Gerkamp krijgen we gelijk ons avond eten, bietensalade met vis en daarna spaghetti met gehakt en een plak kaas met het bekende koekje toe. Na het eten spoelen we met een douche het zand van ons af.
  ’s Avonds blijft het nog lang warm en we kunnen lange tijd in korte broek en t-shirt buiten zitten onder de sterrenhemel. Het is wel heiig!
  We hebben e-books met achtergrond verlichting want er is geen elektriciteit of licht in de Ger. Om tien uur is het slapen geblazen.

• Informatie over Khongoryn Els

  Khongoryn Els, ook wel Duut Mankhan genoemd, is in de volksmond bekend als het "zingende zand". Het ligt in het nationaal park Gobi Gurvansaikhan in Mongolië. De zandduinen strekken zich uit over een gebied van meer dan 965 vierkante kilometer.

  De duinen die tot aan de voet van het hoge Altaj gebergte reiken, liggen ongeveer 180 kilometer ten westen van Dalanzadgad. Het strekt zich uit tot een lengte van 130 kilometer naar Bogd in Övörkhangai in het noorden en tot 215 kilometer naar Bayanlig in het noordwesten in Bayankhongor. Er zijn geen wegen door het gebied en het reizen langs de duinen vindt geheel per jeep plaatsvinden.

  Mongolië kent drie soorten woestijnen, en een deel ervan heeft genoeg gras voor vee om te grazen, maar de Khongoryn Els, in het uiterste zuiden van de Gobi-woestijn, heeft een enorm scala aan zandduinen van -6-12 kilometer (3,7-7,5 mijl) breed en met een gemiddelde hoogte van 80 meter, de hoogste top is 300 meter. Ze zijn vergelijkbaar met de duinen van Egypte. Het zand heeft ronde vormen die eindigen op een scherpe rand met waardoor golfachtige patronen, een groot deel bestaat uitparaboolduinen. Ze veranderen voortdurend van vorm door wind en zijn van geel tot witte met de verandering van de intensiteit van het licht gedurende de dag. De lengte en breedte variëren. De grootste van deze duinen is te vinden in het uiterste noordwesten van het gebied.

  Doordat het zand wordt verplaatst door winden of als gevolg van kleine lawines ontstaat zingend geluid, vandaar de naam "zingende zand". Dit fenomeen is uitgelegd als gevolg van een dunne leisteencoating op de zandkorrels die ervoor zorgt dat het zand een resonante geluid maakt. Het geluid wordt ook toegeschreven aan hitte, de weersomstandigheden in de woestijn en het lawine effect veroorzaakt door de zand deeltjes die harmonieus bewegen. Dit geluid wordt ook vergeleken met het geluid dat door een vliegtuig wordt gemaakt tijdens de start-en landings fase.

  De noordelijke grens van de duinen wordt bepaald door een kleine rivier, de Khonggoryn Gol, met groene weiden. De rivier is afkomstig van ondergrondse stromen vanuit de bergen die de vallei vormen waarin de duinen liggen. Begrazing door kamelen en paarden van de nomadische bevolking van het gebied vindt uitgebreid plaats. In het gebied komen Saker Falcons, Pallas zandhoenders en saxaul Sparrow, Corsac Fox of Red Fox voor.

• 

  Duinen van Khongoryn Els

• Gobi Gurvan Saikhan National Park

  Gobi gurvansaikhan National Park (Mongools: Говь наадам сайхан байгалийн цогцолбор газар, Gobi drie natuurschoonheden complex) is een nationaal park in het zuiden van Mongolië. Het park is opgericht in 1993 en bereikte zijn huidige grootte in 2000. Het park meet bijna 27.000 vierkante kilometer in omvang en is daarmee het grootste nationale park in Mongolië. Het strekt zich uit over 380 km van oost naar west en 80 km van noord naar zuid.
  Het park is vernoemd naar het Gurvan Saikhan-gebergte, wat zich vertaalt naar de drie schoonheden. De naam is afgeleid van drie subranges, de Oost-, Midden- en de West-schoonheid. Het gebergte vormt de oostelijke helft van het park.

  Het park ligt aan de noordelijke rand van de Gobiwoestijn. De groter hoogtes bevatten steppe en bereiken een hoogte van wel 2.600 meter. Een aantal zeldzame planten en dieren zijn in het park te vinden, met inbegrip van de ongrijpbare sneeuwluipaard en de Gobi Camel. Gebieden met zandduinen zijn uitgebreid aanwezig, de meest bekende is de Khongoryn Els-“het zingende zand”. Een andere belangrijke toeristische bestemming is Yolyn am, die is verbonden met Dalanzadgad door verharde weg en is bergvallei die het in het grootste deel van het jaar een groot ijsveld bevat.

  Het Park is meestal toegankelijk via de stad Dalanzadgad die luchthaven diensten met Ulaanbaatar heeft.Het Park is een toevluchtsoord voor een aantal bedreigde soorten zoals de Argali schaap, Snow Leopard en Siberische Steenbok. De gelijknamige bergen van het Park worden bewoond door de prachtige lammergeier, of bebaarde gier.

• 

  Gurvan Saikhan National Park (noord-Gobi)