Onderweg naar Erdiin Khambiin Khiid

• Onderweg naar Sangiin Dalai Lake

• Mongolië kent wel vier meren met de naam Sangiin Dalai Lake, daar kwamen we pas achter met zoeken naar informatie over dit meer. Onze weg ging langs het meer dat in de Övörkhangai provincie ligt, niet ver van Arvaikheer, de hoofdstad van de provincie vandaan. De totale weg naar de volgende overnachting, het gerkamp Khogor Khan is 277 km en het landschap was zo afwisselend dat we op dit traject heel veel foto's hebben gemaaqkt.
  Voor de nacht hebben we extra dekens gekregen en die waren echt wel nodig, het heeft buiten gevroren. We moesten vroeg opgestaan met ontbijt om zes uur en zijn om zeven uur vertrokken. Het is buiten fris maar bijna onbewolkt en het ontbijt is uitstekend met een vers gebakken omelet.

• photo_cameraFoto's onderweg Sangiin Dalai Lake
  mapOnderweg naar Erdiin Khambiin Khiid

• Tot aan Saikhan Ovoo hebben we de Mongolian highway gevolgd. Dat is niets meer dan een spoor in het veld maar dan wel vaak meerdere naast elkaar, het is nog minder dan een dirtroad in de Australische outback. In dit plaatsje hebben we getankt voor een prijs van MNT 1990 (€ 0,67/liter). Totaal was het MNT 40000 voor 20,1 liter. Een aantal kilometers na Saikhan Ovoo hebben we de Mongolian Highway verlaten en steken dwars de steppe over, almaar klimmend naar 1850 meter over een afstand van 151 kilometer. De route is zeer afwisselend met vlaktes, omringd door lage heuvels en de nodige kudden van kamelen, schapen, geiten en runderen. Het is koud met een harde wind, het land is licht groen zonder een enkel boom. Het is een Nullarbor plain.
  We zijn een aantal keren gestopt, onder meer bij een gemende kudde schapoen en geiten gehoed door een vrouw met een zeer wollige hond. Zelf is ze ook goed ingepakt in een warme goed gevoerde blauwe Mongoolse jas.
  Op de vlakte lopen velen, vaak zeer jonge veulens rond, we zien er ook dode veulens liggen. Dood geboren of bezweken aan de zeer zware omstandigheden op deze open vlakte. Arenden en gieren doen zich te goed aan de karkassen. Midden op de vlakte zijn we gestopt voor koffie, iedereen probeert zoveel als mogelijk in de luwte van de auto’s te blijven. In de verte, de richting waar we naar toe rijden zien we de toppen van het Khangai gebergte liggen. Vlak voorbij het Sangiin Dalay Nuur komen we op de asfaltweg, dit is de weg van Arvaikheer naar Ulaanbataar. Hier een benzine pomp met een kleine winkel waar de twee andere auto’s stoppen om te tanken. Het betalen gaat niet eenvoudig, de tankpas wordt niet geaccepteerd en we zien dat er gebeld wordt en gesproken. Na ruim een uur vertrekken we eindelijk, de betaling is geregeld.

• 

  Rit over de steppen van de noordelijke Gobi

• In de tijd dat we staan te wachten hebben we rondgekeken, bij het meer loopt een kudde van paarden en één paard, nogal hinkend, loopt apart. Aan de overkant van de weg staat de hele tijd een Mongoolse man te wachten op vervoer, later komt er een andere bij staan. Deze wordt na enige tijd opgehaald door een Prius. Een motorrijder met drie plastic jerrycans vult deze bij de pomp, bind deze terug op zijn motor staat nog wat te praten en vertrekt weer. Twee grote wollige honden staan bij het groepje en al de tijd maken we heel veel foto’s van de mannen. Ze hebben of niets door of het interesseert ze niet. Pas tegen twaalf uur vertrekken we weer, op weg naar gerkamp Khogor Khan.

• 

  Midden op de steppe ontmoet je een kudde schapen met herderin en hond

• onderweg naar Khogor Tarna NP

• We staan bij een benzine station te wachten tot onze chauffeurs de getankte brandstof hebben weten af te rekenen. De creditkaart (tankpas) wordt niet geaccepteerd. Onderwijl vermaakt de rest van de groep zich met rondlopen, rondkijken of dollen met de locals. Even voor twaalf uur vertrekken we richting Ulaanbataar, steken de rivier over die vanuit Sangiin Dalay Nuur (een van de vier) naar het noorden stroomt. Deze volgen we enige tijd in noordelijke richting en steken dan een uitlopen van de Khangai mountains over en dalen af naar het volgende dal. Dit is groen, er staat water in de lagere delen en er loopt heel veel vee rond, zoals kamelen, paarden, schapen en runderen. Ze worden allemaal naar het water gebracht door herders te paard of op de motor.

• photo_cameraFoto's onderweg Khogor Khan Gerkamp
  mapOnderweg naar Khogor Tarna NP

• Kort hierna verlaten we de asfaltweg naar Ulaanbataar en volgen een spoor naar het noorden langs de rivier. In dit deel liggen heel veel gerkampen en een is de onze. We rijden tussen twee partijen zandduinen door vlak langs een water met heel veel watervogels en paarden in het water en langs de rand. We zijn de oostelijk duin overgestoken en naar de rotspartijen gereden, aan de voet is een gerkamp en daar gaan we naar toe.
  In het kamp krijgen we gelijk een ger toegewezen en gaan dan gelijk eten, te beginnen met een salade, soep, mie met vlees (typische Mongools) en taart toe. Uitstekende maaltijd. Op deze locatie is beperkte Wifi aanwezig, het is bruikbaar voor maximaal vijf wifi clients. De anderen moeten wachten tot iemand afmeldt.

• 

  Herders maken dankbaar gebruik van de overstromingsvlakte van een rivier om hun kuddes te laten grazen en drinken

• Ruïnes van Erdiin Khambiin Khiid

• Om drie uur rijden we met de busjes naar het Khogna Khan klooster, of tenminste wat er van over is. Het klooster is gebouwd op en aan de granieten die hier de rotsen uitmaken. Voor de toegang wordt er eerst betaald bij een kleine tempel die als receptie dienst doet. Binnen zit een oude vrouw die ons in het Mongools begroet, Pugee verricht de financiën terwijl we de wanden van de tempel bewonderen. Ze hangen vol met iconen van heilige boeddhisten. Bij gebeden kan je rondom de bidruimte lopen en gaan zitten op de aanwezige banken. Het plafond is van schrootjes, ongeverfd en onbehandeld. Op de wand tegenover de ingang staat een lage kast met deurtjes en laden. Het hout is rondom versieringen volledig in felrood geschilderd. De versieringen bestaan uit motieven.Na dat de toegang is geregeld lopen we langs een Stoepa naar een andere tempel. Hiervoor moeten we over de rotsen klimmen voordat we bij de tempel zijn. Binnen zien we een kast die de gehele muur beslaat. In de kast zijn diverse iconen en foto's van de Dalai Lama. Hij is hier regelmatig geweest. De wanden zijn bekleed met gekleurde en versierde stoffen. In de stoffen zijn ook iconen geweven. De vloer is gebouwd van kleien tegeltjes.
  Buiten deze temple complexen is er de ruïne van de oude tempel. Het is onbekend of deze ooit herbouwd gaat worden. Er staan wel twee kleine herbouwde pagodes.
  Na afloop van de bezichtiging besluiten we, met nog vier anderen, om terug te lopen. Het is niet ver en geeft Hans de gelegenheid om beter naar de granietenrotsen te kunnen kijken. Er zitten mooie kristallen in scheuren in de rotsen. Terug lopend zien we een ger met een zonnepaneel voor het opladen en een accu en een satellietschotel. Of deze alleen voor televisie worden gebruikt of ook voor Internet weten we niet.Hans loopt regelmatig naar de rotsen om te bekijken wat hem opvalt. Hij klimt daarbij de rotsen op zoek naar mooie geologische verschijnselen.

• photo_cameraFoto's van Ediin Khambiin Khiid
  mapOnderweg naar Erdiin Khambiin Khiid
  

  Ruïne van het hoofdgebouw van Erdiin Khambiin Khiid

• Na terugkomst bij het gerkamp hebben we een biertje en glas wijn gedronken, gedoucht en daarna terug gelopen naar het hoofdgebouw voor het avondeten. Onder het eten krijgen we de waarschuwing dat in het park wolven voorkomen en dat we na zonsondergang beter binnen het kamp kunnen blijven. Dit is eerder zorgen om onze gezondheid dan een waarschuwing. Een van de groep is overdag alleen gaan rondlopen en kwam te dicht in de buurt van een hond. Hij is aangevallen en licht gebeten. Wolven mijden in het algemeen het contact met mensen.
  Later op de avond maken we zelf de kachel aan met het hout dat in bakken op het terrein staat. Dat is wel nodig want het wordt weer een koude avond en nacht. Al op al een mooie dag met veel zonneschijn, wel een koude wind. Veel van het land gezien en je merkt dat de natuur veranderd naar het noorden. Het wordt vochtiger en langzaam groener.

• 

  Dit gebouw is de ontvangstruimte en receptie voor een bezoek aan de gebouwen van Erdiin Khambiin Khiid

• Övörkhangai Provincie

  Övörkhangai (Mongools: Өвөрхангай, Öwörhangai; "Southern Khangai") is een van de 21 Aimags (provincies) van Mongolië, gelegen in het zuiden van het land. De hoofdstad van Övörkhangai is Arvaikheer.
  Het Shankh-klooster, een van de oudste en belangrijkste kloosters, bevindt zich in deze provincie, evenals het Erdene Zuu-klooster en het Tövkhön-klooster.
  Övörkhangai Province hield zijn eerste speciale Olympische spelen evenementen in 2015.

• 

  Övörkhangai Provincie

• Orgi River

  De Ongi (Mongools: онги гол) stroomt vanaf de zuidoostelijke hellingen van het Khangai-gebergte in de provincie Övörkhangai over 435 kilometer door het gesloten Ongi-rivierdal en door de Aimag-hoofdstad Arvaikheer. In bijzondere natte jaren komt de rivier tot aan het Ulaan Lake in het noordcentrale deel van de Ömnögovi provincie, in de meeste andere jaren staat de rivier in het meest stroomafwaartse gelegen deel droog. In de afgelopen jaren is de druk op de rivier groter geworden door de mijnbouwactiviteiten in het rivierdal, maar succesvolle protest door Tsetsgeegiin Mönkhbayar en de Ongi River Basin Movement zorgde ervoor dat 35 mijnbouwactiviteiten stil gelegd werden. De water-en grondwaterwinning in dit gebied zijn mogelijk verontreinigd met kwik en cyanide uit de goud winningindustrie.
  Het stroomgebied van de rivier is een endoreïsch bekken, dit is een gesloten bekken dat geheel omringd is door bergen en niet afwatert in een zee of oceaan.

• 

  Loop van de Orgi river tussen de ruïnes van de twee kloosters

• Afkomst van het woord Khangai

  Het Khangai gebergte (Mongools : хангайн нуруу, letterlijk: Hangain nuruu; vereenvoudigd Chinees: 杭爱山; traditioneel Chinees: 杭愛山; pinyin: háng'ài shān) is een oude bergketen in centraal-Mongolië, ongeveer 400 kilometer ten westen van Ulaanbaatar.
  Khangai is een algemeen gebruikte term om het hele weelderige bos-steppe gebied in het noorden van het land te beschrijven in tegenstelling tot de zuidelijke woestijn, die Govi (Gobi) wordt genoemd. Het tussenliggende steppe gebied wordt Kheer of tal genoemd. Het woord Khangai is samengesteld uit het werkwoord "khanga-" wat betekent "leveren, levering met benodigdheden" en het Mongoolse nominaliserend achtervoegsel "-AI". Het woord Khan (koning) is ook een mogelijke wortel, waarschijnlijk zelfs gerelateerd aan het werkwoord "khanga-". Daarom wordt Khangai meestal geïnterpreteerd als “Provident Lord”, schitterende King, royale genadige Heer of overvloedige koning. De oude naam verwijst naar de heiligheid van de berg en de speciale plaats die het vasthoudt in de harten van degenen die ervan afhankelijk zijn. Een soortgelijk Mongools woord voor Heilige bergen is Khairkhan, wat betekent liefdevolle koning (bijvoorbeeld Asralt Khairkhan, een bijzonder intieme naam die zorgzame liefdevolle koning betekent). Het is verboden om de naam van een Khairkhan te zeggen wanneer de berg in zicht is. Als de berg in zicht is, moet het gewoon Khairkhan worden genoemd, niet de volledige naam. Deze strikte gewoonte is van toepassing in alle regio's van Mongolië. Elke berg of heuvel die een lust is voor het zicht of op een andere manier aangenaam wordt geprezen met de woorden "dat is inderdaad een speciale Khairkhan" of "wat een majestueuze Khairkhan!" etc. Elk gebied van het bergachtige bos-steppe alleen of samen met alles wat het bevat (rivieren, bronnen, planten, dieren) kan worden geprezen met de woorden "dat is inderdaad een grote Khangai" of "er is geen ontkennen dat dat is een unieke Khangai!" enz.

• 

  Uitlopers van het Khangai gebergte

• Khangai gebergte

  Twee provincies van Mongolië zijn vernoemd naar het Khangai-gebergte: Arkhangai (Noord Khangai) en Ovorkhangai (zuidelijk Khangai). Het milde klimaatgebied waar de twee provincies elkaar ontmoeten (oostelijk Khangai) staat bekend als de bakermat van de Mongoolse nomadische beschaving. De vlaktes aan de voet van de oostelijke Khangai hosten de Orkhon Valley World Heritage site. De Xiongnu (209BC-93AD) hoofdstad luut Khot (Lungcheng), de Xianbei (93AD-234 AD) hoofdstad Ordo en de Rouran (330-555) kapitaal Moomt (mume) zou daar zijn gevestigd. Later hebben rijken ook hun hoofdsteden gevestigd, bijvoorbeeld het Oeigoerse rijk (745-840) bouwde hun hoofdstad Ordu-Baliq in de regio.

  De hoogste berg is de Otgontenger (verlicht. "jongste hemel"), waarvan de hoogte wordt gegeven als 3.905, 4.021 en 4.031 m, afhankelijk van de bron. Het is een van de vier belangrijkste Heilige bergen van Mongolië. Er worden staats ceremonies gehouden.
  Suvraga Khairkhan (Stupa Khairkhan, hoogte 3, 117m) is een andere heilige berg ten oosten van Tsetserleg.
  Taryatu-Chulutu is een uitgestorven vulkanisch veld op de noordelijke hellingen van het Khangai-gebergte.
  De bergen voeden de rivieren Orkhon, Selenge, Ider, Zavkhan en de meren orog en Böön Tsagaan. In het westen de Khangai bergen overgang naar de grote meren depressie.Het Khangai berggebied staat bekend om zijn milde microklimaten in bepaalde gebieden. Winters zijn er niet zo hard als in andere delen van het land. Vanwege de sterke winter inversies die bekend zijn geworden als een singulariteit van het mesoklimaat van Mongolië (Gavrilova 1974) de Khangai is meestal ongeveer 10 °C warmer dan de omliggende gebieden. Het is waarschijnlijk dat zelfs de hoogste bergtoppen zo'n 5 °C warmer zijn dan de sub-Khangai bekkens.

• 

  Terkhiin Tsagaan Nuur

• Khögnö Tarna National Park

  Khögno Tarna National Park (beter bekend als Khögno Khan) ligt op 250 kilometer (155 mijl) van Ulan Bator, op de weg naar Kharkhorin. Het park beslaat een oppervlakte van 47000 hectare en bevat vele historische monumenten, bossen van zilver berken en populieren bomen, en bronnen. Het ecosysteem van dit park is bijzonder interessant omdat de steppe en de taiga hier elkaar ontmoeten. Zo kunnen we flora en fauna vinden die kenmerkend zijn voor deze beide ecosystemen en een aantal prachtige landschappen, zoals de granieten formaties van Khögno Khan. Het gebied werd 1997 een natuurreservaat en in 2003 een natuurpark. Dit beschermt het gebied door de staat voor zijn educatieve, historische, culturele of ecologische waarde.
  De heilige berg van Khögno Khan is een vereerd berg gelegen langs de rand van de grenzen van Övörkhangai, Bulgan en Töv aimags.
  Het vereren van de bergen is een traditie die uit de prehistorie komt. Vandaag de dag worden de bergen vereerd tijdens nationale of lokale ceremonies. Iedereen die een heilige berg bezoekt, moet iets brengen als een aanbod en zal waarschijnlijk een wens doen voor de aandacht van de geest van de berg. We kunnen geen heilige berg beklimmen zonder een nauwkeurig en belangrijk doel.

• 

  Meer in het Khogor Khan NP

• Erdiin Khambiin Khiid, klooster van de Lama Erdene

  Het klooster van de Lama Erdene, Erdene Khambiin Khiid, ligt aan de voet van de berg Khögnö Khan en dateert uit de 17e eeuw. Het wordt ook wel het Ovgon-klooster genoemd. Zanabazar bouwde het ter ere van zijn leraar, de Lama Erdene; het was een van de heiligdommen waar hij graag kwam. Op zijn hoogtepunt van het klooster kwamen hier meer dan 1000 lama's tegelijkertijd.Vandaag de dag functioneert het niet meer als klooster, maar een of twee keer per maand komen enkele Lamas voor religieuze ceremonies.

  Legende gebonden aan Khamba klooster:
  In 1688 was de koning Galdan Boshigt (West-Mongolië) in onenigheid met Zanabazar (centraal-Mongolië) omdat hij niet zicvh niet aan Manchus wilde binden. Het argument verandert in een oorlog waarbij de koning Zanabazar probeert te vermoorden. Wanneer hij aankomt bij Khögnö Tarinii Khiid, kan hij hem niet vinden. Zijn woede leidt hem ertoe om de hoofden van de lama’s ar af te hakken. In de Mongoolse taal wordt deze dood "Khögnö" genoemd, wat de naam van de plaats inspireerde.

• 

  Ruïnes van het Erdiin Khambiin Monastery