Bezoek aan Khiva (Xiva)
Op weg naar Khiva (Xiva)
-
Het is de dag dat we vliegen van Tashkent naar Xiva, dit is een vlucht van anderhalf uur. Het vlucht zou oorspronkelijk om tien voor half acht zijn maar binnenlandse vluchten in Oezbekistan gaan alleen als er voldoende passagiers zijn. We hadden al snel gehoord dat dit veel later zou worden en hebben alle tijd. We zijn om negen uur opgestaan, ontbijten op ons gemak, pakken de bagage in en checken om kwart voor elf uit. We zijn met dezelfde bus als de eerste dag naar het vliegveld gebracht. De bus gaat over de weg naar Xiva, dat is een reis van twee dagen en staat klaar om ons vanuit Xiva naar Bughara te brengen.
Bij aankomst op domestic blijkt dat we twee en een half uur vertraging hebben. Later horen we de reden, er zijn meer passagiers dan erin het vliegtuig kunnen, we zouden oorspronkelijk met een Ilyushin propellervliegtuig gaan. Nu is er een A320 overgevlogen vanuit Moskou.
Vanuit het hotel hebben we een lunch pakket meegekregen en nadat bleek dat de vlucht pas twee en een halvf uur later gaat is Tahir de stad nog in gegaan om voor iedereen een Samosa te kopen.
De vlucht duurde een uur en 10 minuten en we landen in Urganch, dat ligt op een klein uur van Xiva. Het is even wachten op de bagage en als die er is lopen we naar een bus (oud) die ons naar Xiva brengt. Het hotel is net geheel gerenoveerd en heeft ondermeer Wifi op alle kamers gekregen. Het ligt op loopafstand van de oude ommuurde stad. Om kwart voor zeven verzamelden we in de lobby en liepen naar de ommuurde stad.
Bij de North Gate zijn we de ommuurde stad binnen gegaan, maken een korte wandeling langs Madrassaas, Moskeeën en minaretten alvorens we naar het dakterras van een restaurant gaan. Het is winderig en we zijn blij dat we een vest bij ons hebben. Vanuit het westen komt een wolkendek aangedreven en de verwachting voor de volgende dag is, fris en bewolkt weer. -
Demonstratie uitvouwen van Lauh
-
Bezoek aan Khiva (Xiva)
-
De volgende morgen wandelen we om half negen naar de West Gate. Hier vlak bij staat een kleine Oostenrijkse camper. De gehele dag hebben we door gebracht met het bekijken van paleizen, koranscholen, moskeeën en haremgebouwen. Het geheel is schitterend en door de blauw betegelde gebouwen lijkt het net één groot openluchttheater. Aan de oostkant is een grote bazaar en hier kan je allerlei levensmiddelen kopen. Aan het einde van de middag zijn we naar het hotel teruggegaan. Het is de gehele dag bewolkt, winderig en fris geweest, de temperatuur is net geen 20 graden geweest. Dit is voor de maand Mei uitzonderlijk koud voor Xiva.
Om half acht staan we allemaal warm aangekleed klaar in de lobby om te gaan eten. We laten ons weer verrassen wat we nu als eten krijgen. Een van de poorten van de ommmuurde stad van Xiva
Onderweg naar Buchara
-
De volgende morgen vertrekken we al vroeg, om kwart voor zeven staan de tassen ingepakt en wel in de lobby en om acht uur vertrekken we. Onze bus is de vorige avond aangekomen. Deze dag zijn we 700km door de woestijn naar Buchara gereden.
Xiva ligt vlakbij de grens met Turkmenistan en de weg naar Buchara ligt aan de ander kant van de Amu Darja. We zijn richting Urganch gereden en dan de Amu Darja over naar Beruniy. De brug over de rivier is lang en de bus rijdt er langzaam overheen zodat we foto’s kunnen maken. In Beruniy zijn we richting het oosten gegaan, de A380 volgend. De weg ziet er goed uit, het is een 2x2 baans betonnen weg met een midden afscheiding gebouwd door de Chinezen. Later komt de weg vlak langs de Amu Darja te lopen en men heeft bij het punt waar de weg vlak langs de rivier loopt een uitkijkpunt gebouwd waarvandaan je Turkmenistan in kan kijken.
De weg blijft niet goed, eerst wordt al het verkeer over de linker baan geleid en na nog wat kilometers houdt de Chinese weg op en rijden we verder over een hobbelige smalle tweebaans asfalt weg door de Russen aangelegd. We stoppen voor de lunch bij het Kizilqum Teahouse, even later stopt nog een bus en dit is groep van Djoser. Nu krijgen we het genoegen te zien dat we een lokale gids hebben. De reisbegeleider van Djoser spreekt namelijk geen Russisch of Oezbeeks en de buschauffeurs geen Engels. In het restaurant spreekt men ook geen Engels. Bij ons heeft Tahir gezorgd dat we een uitgebreid menu krijgen, bij Djoser moet iedereen uit een niet-Engelse menukaart vertellen wat men wil eten. Erg lastig als je geen Russisch of Oezbeeks kan lezen. Tahir gaat helpen. -
Kizilqum Teahouse, het enige restaurant tussen Xiva en Bughara.